Ήταν 10:30 το πρωί, 14 Φεβρουαρίου του 1929, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, όταν το Σικάγο βάφτηκε «κόκκινο» από το βιαιότερο, ίσως, επεισόδιο του πολέμου μεταξύ της συμμορίας του Αλ Καπόνε και των αντίπαλων συμμοριών.
Ο διαβόητος Αλ Καπόνε προσπαθούσε να εδραιώσει την κυριαρχία του, εξοντώνοντας έναν προς έναν όλους του αντιπάλους του στις παράνομες συναλλαγές λαθρεμπορίου, τζόγου και πορνείας, με τη Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου να παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα ανεξιχνίαστο έγκλημα, που αν και δεν συνδέθηκε ποτέ επίσημα με τον Καπόνε, θεωρούνταν ανέκαθεν ως ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος για τους φόνους.
Από το 1924 έως το 1930, η πόλη του Σικάγο ήταν γνωστή για την ανομία και τη βία, σημαντικό ρόλος στα οποία έπαιξε η βασιλεία του αρχηγού του εγκλήματος Αλ «Σημαδεμένου» Καπόνε, ο οποίος διαδέχθηκε το πρώην αφεντικό του, Τζόνι Τόριο, το 1925.
Η ποτοαπαγόρευση είχε αυξήσει σημαντικά τα κέρδη των γκάνγκστερ μέσω της παράνομης παρασκευής και πώλησης αλκοόλ σε παράνομα καταστήματα ποτών, καθώς και του τζόγου και της πορνείας. Τα έσοδα του Καπόνε από αυτές τις δραστηριότητες υπολογίζονταν σε περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, ενώ η καθαρή τους αξίας άγγιξαν, το 1927, τα 100 εκατομμύρια δολάρια.
Ένας από τους εχθρούς του Καπόνε, ο Ιρλανδός γκάνγκστερ Τζορτζ «Το Έντομο» Μοράν διατηρούσε τις επιχειρήσεις λαθρεμπορίου σε ένα γκαράζ στην οδό Νορθ Κλαρκ 2122, ένα μέρος όπου το πρωινό της 14ης Φεβρουαρίου 1929 έμελλε να μετατραπεί σε τόπο ενός στυγερού εγκλήματος.
Τα επτά πρωτοπαλίκαρα του Μοράν εκτελέστηκαν ενώ στέκονταν παρατεταγμένα, απέναντι από τον τοίχο του γκαράζ, με τους δράστες να εκτοξεύουν τουλάχιστον 200 σφαίρες.
Όταν έφτασαν οι αστυνομικοί βρήκαν ένα μέλος της συμμορίας, τον Φρανκ Γκούζενμπεργκ, σε ημιθανή κατάσταση και στα λίγα λεπτά που κατάφεραν να τον κρατήσουν στη ζωή, τον πίεσαν να αποκαλύψει τι είχε συμβεί.
Παρόλα αυτά, ο Γκούζενμπεργκ δεν αποκάλυψε ποιος πίστευε ότι κρυβόταν πίσω από τη σφαγή.
Η αστυνομία κατάφερε να βρει λίγους αυτόπτες μάρτυρες, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι ένοπλοι δράστες, υποδυόμενοι τους αστυνομικούς, μπήκαν στο γκαράζ και προσποιήθηκαν ότι θα συνέλαβαν τους άνδρες, καταλήγοντας να τους εκτελούν.
Αν και ο Μοράν και άλλοι κατηγόρησαν αμέσως τη συμμορία του Καπόνε για τη σφαγή, ο διάσημος γκάνγκστερ ισχυρίστηκε ότι βρισκόταν στο σπίτι του στη Φλόριντα εκείνη τη στιγμή.
Κανείς δεν παραπέμφθηκε ποτέ σε δίκη για τις δολοφονίες, ενώ μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα ανεξιχνίαστα εγκλήματα στην ιστορία.
Τα επτά θύματα
Πίτερ Γκούζενμπεργκ, εκτελεστής πρώτης γραμμής για τις οργανώσεις Μοράν
Φρανκ Γκούζενμπεργκ, αδελφός του Πίτερ και επίσης εκτελεστής
Άλμπερτ Κάτσελεκ (γνωστός ως Τζέιμς Κλαρκ), δεύτερος στην ιεραρχία της συμμορίας
Άνταμ Χέιγερ, λογιστής και διευθυντής επιχειρήσεων του Μοράν
Ρέινχαρτ Σίμμερ, οφθαλμίατρος που είχε εγκαταλείψει το ιατρείο του για να παίξει σε ιπποδρομίες και κατέληξε να συνεργάζεται με τον Μοράν
Άλπερτ Γείνσακ, διευθυντής σε διάφορες επιχειρήσεις καθαρισμού και βαφής. Η ομοιότητά του με τον Μοράν φέρεται να ήταν αυτή που να πυροδότησε τη σφαγή εκείνο το πρωινό
Τζον Μέι, περιστασιακός μηχανικός αυτοκινήτων για τη συμμορία του Μοράν
Η «πτώση» του Μοράν μετά τη Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου
Η Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου, το 1929, έδωσε το έναυσμα της αρχής του τέλους για την παντοκρατορία του Μοράν, καθώς τα πρωτοπαλίκαρά του σφαγιάστηκαν σ’ εκείνο το αιματηρό ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Μάλιστα, πολλοί ήταν αυτοί που ισχυρίζονταν ότι η βεντέτα που είχε δημιουργηθεί μεταξύ του Αλ Καπόνε και του Τζορτζ Μοράν ξεκίνησε όταν οι άνδρες του «Σημαδεμένου» σκότωσαν τον φίλο και μέντορα του Μοράν, Ντήνι Ο’Μπάνιον.
Ο Mοράν δεν ήταν παρών στην εκτέλεση του Ο’ Μπάνιον, ταραγμένος δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Μόνο ο Καπόνε σκοτώνει έτσι!»
Παρόλα αυτά, το γεγονός που οδήγησε τελικά τον Μοράν στις ομοσπονδιακές φυλακές του Λέβενγουορθ ήταν μια… καταδίκη για ληστεία τράπεζας.
Παρέμεινε στις φυλακές ως το 1956 και, λίγες μέρες μετά την αποφυλάκισή του, συνελήφθη ξανά για παλαιότερη ληστεία τράπεζας και πέθανε στη φυλακή από καρκίνο του πνεύμονα στις 2 Φεβρουαρίου 1957.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ