Een dierbare plek
Wij van Lightstyle laten onze ‘Living A Lightstyle’ graag op alle aspecten van ons leven los. En daarom zijn we steeds weer geraakt als we zien dat andere mensen en/of dingen vandaag de dag, in de toekomst of juist in het verleden, ook licht geven. Mits je het maar herkent.
Ik, Fidessa, bracht mijn halve jeugd door bij mijn grootouders in Oosterbeek. Zij woonden daar in de oude witte pastorie gelegen naast de Oude Kerk. Van oma en opa wist ik als kind wel dat er hier in de Tweede Wereldoorlog Britse soldaten waren verpleegd door buurvrouw Kate Ter Horst. Maar dat was meer een wisten zonder weten. Als een anekdote waarvan de betekenis gesleten is…
Tot ik laatst ineens op het boek ‘Een schuilplaats in de pastorie van Kate Ter Horst’ stuitte. Gaat dit verhaal over het huis van opa en oma? mail ik uitgeverij Kontrast. ‘Jazeker Fidessa. Direct na afloop van de Slag om Arnhem tekende mevrouw Ter Horst haar verhaal op.’
Op 17 september 1944 landden de eerste Geallieerde parachutisten niet ver van het huis van mevrouw Ter Horst, waarvan later de helft van de pastorie werd bewoond door mijn opa en oma, omdat opa dominee was in Oosterbeek.
Het is Kate Ter Horst die instemt met het verzoek van de Britse luchtlandingstroepen in het huis een eerstehulppost in te richten. De snel verwachte overwinning blijft uit en spoedig liggen alle vertrekken vol gewonden. Kate zorgt waar ze kan. Deelt het laatste voedsel uit de voorraadkast met velen. Spreekt woorden van moed. Tegelijkertijd bracht mevrouw Ter Horst vijf kinderen groot. Waaronder een baby. Allen schuilden ze in de kelder. Het kon niet lang meer duren…de vrijheid lag werkelijk om de hoek.
Het huis deed steeds zijn best om iedereen te beschermen. Vele kogels ving het op. En ook de meer dan 100-jarige kastanjeboom diende als extra schild. Desondanks verrees er even later een wit kruis in de tuin ten teken van de tijdelijke begraafplaats van 57 Britten.
Op een dag scheen de zon. Chocola viel uit de lucht. Oma’s buurvrouw vertrok met alle kinderen op de kar.
Het huis is al lang geleden in ere hersteld. De Britten zijn begraven op het nabij gelegen Airborne War Cemetery in Oosterbeek.
Kate en oma maakten van de tuin een waar paradijs. Fluitende vogels kwamen en gingen, rozenhagen groeiden, bloeiende borders, gouden regens in volle glorie en blauwe druiven tegen het huis. Hier was het eerder lente dan de krokus kon verkondigen. De kastanje werd gestekt en vernieuwde zich. Opa en oma vierden zelfs hun 50-jarighuwelijksfeest onder de bladeren.
Weer later stierf Kate in de tuin, onder diezelfde kastanje, nadat ze met haar man was aangereden. Hij overleefde…
En ook mijn geliefde oma en opa zijn intussen dood.
Maar kijk, hierboven, straalt het huis en de tuin. Blijvend. Liefde voorbij de tijd. Licht over leven.
En schuilplaats in de pastorie, Oosterbeek – september 1944 – Kate A. Ter Horst-Arriëns, ISBN: 978-90-78215-81-3, Uitgeverij Kontrast.
PS Wil je meer verhalen over huizen van Fidessa? Zij logeerde als eerste jonge vrouw in Nederland in een bejaardenhuis!! ‘14 dagen, 13 nachten, Fidessa Docters van Leeuwen’, ISBN 978-90-6523-237-3, Uitgeverij van Brug