De Romeinse Vlakte (“Sahara” voor toeristen) heeft zich deze winter sterk uitgebreid. Door de aanhoudende regen had ik al maanden niet meer gewandeld op het Helmpad ter hoogte van de “Sahara”. Beiden het Oostergrenspad en het Ligusterpad kant Vissersdorp zijn al maanden onbewandelbaar door de aanhoudende hoge waterstand. Het is de eerste keer sinds 2001 dat het grondwaterpeil zo hoog is gestegen en maar traag via het zand naar de zee wegvloeit. De grond is volledig verzadigd aan water en het blijft maar regenen. Toch een ongewone droge wandelroute gevonden om via het uitwijkplatform Groene Biezenlaan en het Helmpad naar de zuidkant van de Sahara te wandelen.
Dit was ook de reden dat de Champagnewandeling niet in de Westhoekduinen kon. Dan maar door de mooie Dumontwijk met een stop in de Crypte.
Wat was onze verwondering dat de Sahara zich zo sterk heeft uitgebreid in de richting van de stormwinden. Dat had ik al opgemerkt op satellietfoto’s van Google Maps, maar nu is het in de realiteit nog veel meer. Vreemd dat er ondanks de langdurige vochtigheid geen helmgras is gegroeid zoals in 2001, het fenomeen dat in 1 lente het einde betekend heeft voor de vorige zandvlakte.