Just let me leave

                                    

                                              
Met een luide plof viel ik op mijn bed. Liam ging lachend in mijn zetel zitten en keek me aan. Ik lachte zwakjes terug. we hadden net de hele choreografie voor de show in elkaar gestoken. Daarvoor had ik nog een hele namiddag gezongen met de andere kandidaten. Ik was echt dood op. Ik sloot mijn ogen en probeerde tot rust te komen. Ik voelde hoe Liam mijn deken over me heen trok en daarna een kusje op mijn voorhoofd plaatste. Ik lachte, maar opende mijn ogen niet. Zelfs dat leek me nu al veel te lastig. Ik hoorde hoe de deur sloot. Ik haalde adem. Ik hoorde niets meer. Het huis was muis stil. Het is het moment. Ik smeet het deken van me af en kroop uit bed. Tijdens het recht kruipen deed mijn buik wel super veel pijn. Ik verbeet de pijn. Ik rolde mijn valies uit mijn kast en begon zo stil mogelijk alles in mijn valies te proppen. Nadat dat alles was gebeurt tilde ik mijn veel te zware valies op en nam ze mee mijn kamer uit. Ik ging zo stil mogelijk de trap af. 'eindelijk je gaat weg.' een stem die ik beter kende dan welke stem dan ook. Jonas. Ik beet op mijn onderlip en draaide me om. Daar stond hij. In een pyjama. zijn armen gekruist en achter zich natuurlijk zijn twee kompanen. Tina en Nick. Ik had hen drie echt niet verwacht. iedereen sliep toch? Niet dus. Ik zette mijn valies neer en kruiste mijn armen. 'inderdaad ik ga weg wat wil je nog meer? Niets toch?! Laat me dan met rust en kruip terug in jullie rot bedden.' Ik tilde mijn valies weer op en haalde diep adem. Ze begonnen alles drie te lachen. waarom? Wat was er grappig? Ik wilde gewoon zonder problemen en zonde iemands idiote opmerkingen vertrekken. Ze stapten naar me toe. Nick pakte me vast aan mijn haar. Ik wilde roepen maar deed het niet. Jonas trapte in mijn maag. Ik zakte op mijn knieën. Tina sloeg me recht in mijn gezicht. Ik wilde huilen, maar dat geluk gunde ik hen niet dus ik vocht tegen mijn tranen en het leek te werken. Jonas hurkte voor me neer en keek me recht in de ogen. 'Laat onze coachen met rust. misschien is jouw coach niet zo goed als de onze, maar ga weg!' Ze mochten alles tegen me zeggen, maar zo spraken ze niet over Liam. Ik sloeg Jonas die nog steeds voor me gehurkt zat in zijn gezicht. 'zeg wat je wil jij eikel maar laat Liam met rust!' Ik was boos en was er zeker van dat als ze nog 1 slecht iets zouden zeggen over één van de coachen ik zou los barsten. Jonas leek niet zo blij met mijn uitval naar hem toe. Nick die nog steeds mijn haar vast had trok nog harder. Mijn hoofd lag nu helemaal achteruit. Het enige wat ik nu nog zag was de grote luster aan het plafon. Jonas trapte opnieuw in mijn maag. Ik verbeet de pijn. Ik wilde hier gewoon weg. Voor altijd. Jonas bleef maar trappen. Langzaam zag ik zwarte vlekken voor mijn ogen komen. Ik kon dit niet lang meer volhouden. Met mijn laatste beetje kracht nam ik Nicks hand en zette mijn nagels in zijn vel. Ik trok zijn huid open en voelde dat zijn greep verzwakte. Ik voelde mijn vingers nat worden dus wist dat Nicks arm bloed. 'verdomme!' Hij liet los. 'bitch!' Riep hij naar mijn hoofd. Ik zakte op de grond. Jonas trapte nog eens in mijn maag. Ik kreunde. Ik zag hun vaag wegloop voor alles zwart werd voor mijn ogen.