Muurpeper
| Muurpeper | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Sedum acre L. (1753) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Muurpeper op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Muurpeper of eeuwig leven[1] (Sedum acre) is een 5-25 mm hoge, vaste plant uit de vetplantenfamilie (Crassulaceae). De naam peper is afgeleid van de scherpe smaak van de bladen.
De plant wordt ook wel 'tripmadam' genoemd, maar die naam hoort bij de soort Sedum reflexum.
De plant vormt vaak kleine tapijten. De 3-4 mm grote bladen zitten dicht opeen langs de stengels. De plant bloeit van mei tot augustus met felgele 1,2 cm grote bloemen. De bloemen hebben vijf kroon- en vijf kelkbladen.
De plant lijkt op zacht vetkruid (Sedum sexangulare), maar bij muurpeper is de bloem iets groter en het blad smaakt bij zacht vetkruid ook niet naar peper.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
De muurpeper stelt geen hoge eisen aan de grond. De soort komt voor op droge zandgrond, tussen stoeptegels langs kaden, muren of tussen rotsen, vaak op kalkhoudende grond kan men de plant aantreffen.
Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
In de plant zijn een aantal werkzame stoffen aangetroffen: piperidine alkaloïden (namelijk sedridine, sedamine, sedinone en isopelletierine), die het een scherpe, peperachtige en bijtende smaak geven en licht giftig maken, mucilage, rutine, en tannine. Het effect is bloedstelpend bij wonden, maar veroorzaakt wel rode uitslag en blaren op de huid. In de volksgeneeskunde werd het gebruikt om likdoorns zacht te maken.
-
Muurpeper plant -
Muurpeper closeup -
Muurpeper bloemen
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- Muurpeper (Sedum acre) op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels23, dit is de voorlaatste uitgave)
· 
· 
| Bronnen, noten en/of referenties |