Een naaste verliezen is één van de meest ingrijpende gebeurtenissen uit het leven van mensen. Midden in een emotionele tumult, moeten naasten van de overledene zich verzoenen met de harde realiteit van de administratieve rompslomp die erbij komt kijken. Stapels papieren, facturen, bankrekeningen, overeenkomsten die wachten om doorzocht te worden, de aangifte in orde brengen…

Bij leven documenten verzamelen en stilstaan bij het belang van bepaalde gegevens, kan de taak van je erfgenamen aanzienlijk verlichten. Notaris.be heeft daarom een praktische brochure uitgewerkt die je toelaat bepaalde gegevens en wensen in te vullen. Het notarieel zakboekje ‘richtlijnen aan mijn naasten’ houdt zowel rekening met patrimoniale gegevens, als gegevens met betrekking tot de familiale situatie en meer praktische zaken.

Dankzij dit boekje kan je jouw gegevens verzamelen en delen met je naasten. Je familieleden kunnen deze informatie op hun beurt vlotter doorgeven aan de notaris. Bovendien krijgen de mensen rond jou meer duidelijkheid over je wensen: had je bepaalde documenten ingevuld met betrekking tot je levenseinde? Wat wil je dat er gebeurt met je huisdier na je overlijden? Heb je documenten in een Izimi-kluis gestoken? Wil je bepaalde liedjes afspelen tijdens je begrafenis? Wie is je huisarts? Duidelijkheid over je wensen kan moeilijke discussies tussen je familieleden besparen.

Dit boekje invullen hoeft niet in één keer te gebeuren. Je kan het bijhouden en met de tijd en de jaren stelselmatig aanvullen. Het is bedoeld als een echt zakboekje, dat je bij de hand houdt.

• Brochure-Richtlijnen aan mijn naasten.pdf (PDF 1,2 MB)

Bron: Fednot

Wanneer een erfgenaam interesse toont in een woning dat tot de nalatenschap behoort, bestaat een eerste stap er in om te bepalen tegen welke waarde de woning kan toebedeeld worden aan de geïnteresseerde erfgenaam.

Hier zijn verschillende scenario’s mogelijk.

• Ofwel geraken de erfgenamen - die elke mede-eigenaar zijn - het eens over de vergoeding.
• Ofwel willen de erfgenamen meer zekerheid over de waarde van de woning, vaak om conflicten te vermijden of omdat een schatting door een onafhankelijke derde toch een gevoel geeft dat er ‘objectiever’ wordt gewerkt. De erfgenamen kunnen dan één of meerdere onafhankelijke schatters aanspreken.

Erfgenamen kunnen nooit verplicht worden om hun deel te verkopen aan één van de mede-erfgenamen, ook niet als de waarde bindend wordt vastgelegd door een schatter.

Erfgenamen hebben uiteraard de keuze om de woning te verkopen aan een derde. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de betrokkenen hopen op een hogere verkoopopbrengst. Vaak worden onroerende goederen uit een erfenis verkocht via een openbare verkoop, bv. via Biddit. De geïnteresseerde erfgenaam kan ook deelnemen aan de openbare verkoop. Wordt er een hoge verkoopprijs behaald, dan speelt dat uiteraard ook in het voordeel van de betrokken erfgenaam. De erfgenaam die deelneemt aan de biedingen en het hoogste bod uitbrengt, zal de verkoopprijs betalen van de hele woning (dus niet enkel voor zijn aandeel), maar nadien gebeurt er wel een verrekening waardoor de erfgenaam zijn aandeel in de woning terugkrijgt.

Bron: Fednot