Gedichten Plaza

Zomers zijn weer zomers
salades weer salades
een wandeling een echte wandeling
het park opnieuw het park
waar bomen statig wuiven
de zon echt de zon
wolken roep de wolken
daar is de regenboog met alle kleuren
doorgroei de zalige vakantie dagen
voel de getuigenis van de zomer
zwoel toch in dit droeve regenland
telt ieder zonnestraaltje dubbel
en ook weer uit jouw liefhebbend hart
die deelt de zon in het kwadraat uit
aan alle mensen die het verdienen
zo intens is onze vriendschap
dat ik voel dat jij
dat de mensheid kan geven.

mobar

Teveel terugkijkend naar de mooie momenten tot zover in mijn leven
blijf ik hangen in de somberheid van vandaag, waar moet ik heen,
vooruit. Ik hoor mezelf praten tegen mijn beste vriendin,
ze weerkaatst mijn gevoel met haar eigen machteloosheid.

Maar ik weet dat als wij onszelf oppakken, we ver kunnen komen,
zijn wij niet geboren voor geluk? We hebben elkaar, al zolang,
en nog veel langer, een zekerheid die mij sterkt, want wij zijn er.
Altijd, en we zullen mogelijk komende stormen overwinnen.

Waarom zouden we ons daar druk om maken, als we ook
kunnen lachen, om wat we gezien hebben, en getekend.
Wat de tijd ons bracht was vaak goed, daar wil ik weer op vertrouwen,
borst vooruit en genieten, de rest glijdt wel langs ons heen.

En mocht het blijven plakken, dan hebben we elkaar.

Renate-td

Hier heeft hij het allemaal
voor gedaan, de stille uren
dat mensen niet meer
de andere kant opkijken
na het zien, en aanschouwen
van zijn gefrustreerde gezicht
maar dat ze in zijn woorden lezen
hoe puur de rivier is geworden
en woord na woord overstroomt
uit het droombad van zijn ziel
zouden we, tenminste nog
met wat hij vraagt
een eindje op kunnen lopen
naar het verweerde huis
wat er nog pas stond
mag ik zijn naam noemen
eenmaal eeuwig onderduiken
in het droombad van zijn ziel.

mobar

hoe moet ik mijn gevoel uiten
je sluit me toch alleen maar buiten

er voor je zijn is het enge wat ik wil
maar jij reageert alleen zo kil

je weet niet wat je met me doet
en ik bedoel het alleen maar goed

ik zie je pijn
en wil er voor je zijn

waarom sluit me toch buiten
ik wil alleen dat je je gevoel gaat uiten

zo dat ik weet wat er in je om gaat
en je misschien kan helpen met wat raad

ik wil dat je tegen me praat
ik wil dat je zegt waar het op staat

nee je accepteert geen hulp
en kruipt dan snel weer in je schulp

het enige wat ik wil zijn is een goeie vriend
dat is wat je dubbel en dwars verdient

laat me nou toch binnen
kom maar op met al die zinnen

ik kan het echt wel aan
ik kan echt wel recht op blijven staan

ik vind het moeilijk je te zien lijden
je maakt het moeilijk voor ons beiden

je breekt zo echt me hart
maak nou een kleine start

begin maar klein
ik zal er altijd voor je zijn

vertel beetje bij beetje meer
je zult zien dat ik me niet tegen je keer

ik hoop dat je hierna tegen me praat
en je zult weten dat ik je nooit in de steek laat

ik hoop dat je dat nu weet
en er meer tijd aan besteed

ik hoop dat je praat
en me eindelijk binnen laat

AorD