Historiek

In 1882 kwam Eduard De Knock zich in Oostkamp vestigen als bakker.
Toen kon niemand vermoeden dat de nieuwe bakkersfamilie in Oostkamp nu nog altijd zou bestaan.

Naam

De familienaam De Knock zou afkomstig zijn van het Ierse bedevaartsoord Knock.

Het is één van de meest bezochte bedevaartsplaatsen in Ierland.

Sinds op 21 augustus 1879 vijftien gelovigen de beeltenis van Maria, Jozef, Johannes de evangelist, een lammetje en een altaar zagen verschijnen tegen een muur van hun parochiekerk, is het kleine stadje uitgegroeid tot een plaats waar elk jaar ruim een miljoèn mensen naartoe komen.

‘Our Lady’s Shrine’ wordt door de Katholieke Kerk erkend als één van de belangrijkste Mariaheiligdommen ter wereld.

Een andere bron geeft evenwel John Knox (1505 – 1572) op als stamvader van deze familie. Deze man, geboren in Schotland, zou lange tijd verbleven hebben bij Calvijn in het Zwitserse Génève.

Nu nog zou er daar een standbeeld staan dat de vier Calvinisten voorstelt (met John Knox).

Verder genealogisch onderzoek is hier dus nog gewenst.

x Arma Vanhove. Zij waren omstreeks 1764 van Loppem uitgeweken naar Assebroek. Daar werd hun zoon Jacobus geboren.

Jacobus De Knock (° Assebroek 1778) huwde op 1 mei 1811 te Assebroek met Regina Desmedt. Ze namen hun intrek op de Rode Poort, een hoeve naast het toenmalige kasteel Breda in de Rijselsetraat te Loppem.
Hun huwelijk werd gezegend met 6 kinderen:

• Ignatius die introuwde op het Groot Magdalenagoed
• Isabelle die huwde met Jan-Baptist Van Male op het Bakkershof
• Pieter vestigde zich te Zevekote met Rosalie Adriaens
• Jan-Baptist en
• Anne-Marie bleven ongehuwd verder boeren op de Rode Poort
• Karel

(° Loppem) huwt op 1854 met Amelie Vandekerckhove (° Oostkamp). In zijn jeugdjaren had Karel de ambitie om schoolmeester te worden. Er zijn blijkbaar nog “schrijfoefeningen” uit 1831 – 1841 bewaard gebleven. Er is een schriftelijk verzoek van hem bekend aan de toenmalige burgemeester van Loppem Charles van Caloen:

“Alhoewel ik het ambt van onderwyzer tot heden maar provisoir vervul bid ik U, wel edelen heer burgemeester, te geloven dat deze poogingen met myne dankbaerheid zullen toenemen, indien uwe edele my van uwe hooghe bescherming weerdig moogt bevinden, ten einde my in het onderwyzers ambt eens definitief bevestigd te doen worden.”

Hij kon echter geen diploma voorleggen en werd daarom niet aangenomen.

Na zijn huwelijk vertrekt hij naar Handzame. Daar baat hij de boerderij Hamersveld uit op de heerlijkheid Amersveld. Als slachtoffer van een heftige kiesstrijd werd Karel door zijn liberale eigenaar verplicht het Hamersveldhof te verlaten. Daarbij kwam nog dat hij volledig gerunïeerd was door het faillissement van de Bank Dujardin. Dat was een bank voor middenstanders die velen in zijn val meesleurden. Na een kleine omzwerving van 4 jaar te Oostkamp komt hij in juli 1876 terug op de Rode Poort. Hij kent echter de ene tegenslag na de andere en moet na 10 jaar opnieuw de Rode Poort verlaten. Hij trok eerst naar de Trutselaere langs de Torhoutsesteenweg en tenslotte naar St.-Andries.

Ze hadden acht kinderen, allen te Handzame geboren, waaronder Edward.
Alle kinderen hadden een goede opleiding gekregen in het Franstalig college van Komen. Ze deelden ook de ondernemingsgeest van hun vader.

(° Handzame 19.08 1855 – ✝ Oostkamp 25.07.1930)

Edward heeft genoeg van de landbouw en komt naar Oostkamp om te beginnen als bakker. Hij vestigt zich in 1882 in de Kortrijksestraat (huidignr. 132).

Op 9 september 1886 huwt hij te Oostkamp met Emma Maria Despiegelaere, kleermaakster (° Oostkamp 25.04.1857 – Oostkamp 23.09.1933).

Het gezin wordt uitgebreid met zeven kinderen:

• Robert Deknock ° Oostkamp 1 maart 1887
• Joamies Deknock ° Oostkamp 28 juni 1888 (zie hieronder)
• Maximiliaan Deknock ° Oostkamp 19 oktober 1891 – + Oostkamp 18.03.1910
• Paul Deknock ° Oostkamp 13 januari 1894 – + Oostkamp 7juni 1919
• Alice Deknock ° Oostkamp 10 december 1895
• Marie Deknock °Oostkamp 24 november 1897
• Richard Deknock ° Oostkamp 24 april 1900

In 1895 laten ze een nieuwe bakkerij bouwen. Ze komt op de hoek van de Kortrijksestraat en de Walstraat (’t Walletje). De oorspronkelijke oven is gebouwd door de ovenbouwer Delrue uit Moorsele. Het is een Franse oven met een tegelvloer die gestookt wordt met hout en een capaciteit heeft van 100 broden.
Uit een bouwaanvraag van 25 juni 1910 weten we dat Edward een aanvraag doet om een muur te mogen plaatsen langs de Kortrijksestraat tussen zijn woning en het volgende gebouw. Ondanks de goedkeuring herhaalt hij dezelfde aanvraag op 16 januari 1912. De eerste maal zou de muur 5m40 lang worden, de tweede maal slechts 4m25!

Het was een harde tijd met veel werken en veel concurrentie (er waren toen 19 bakkers op Oostkamp -G. Claeys, Oostkamp onder de oorlog 1914 – 1918, s.d., p 6-). Na het bakken deed de bakker nog meestal een broodronde want bijna alle brood werd thuis geleverd. Er waren maar een paar hofsteden die tarwe kweekten, de meesten verbouwden rogge. Het merendeel van het brood was dan ook roggebrood. Tijdens de Eerste Wereldoorlog blijft de bakkerij draaien. Edward is blijven bakken tot 1926. Dan heeft zijn zoon Jan (Joannes) de bakkerij overgenomen Edward overleed te Oostkamp op 25 juli 1930.

(° Oostkamp 28.06.1888 – ✝ Oostkamp 14.12.1957)

Binnen de familie wordt verteld dat Jan tijdens zijn verblijf op de lagere school van Oostkamp steeds tweede eindigde na zijn beste vriend. Voor hun humaniora trokken ze samen naar de Frères te Brugge. Ook daar was Jan telkens tweede na zijn vriend. Het schoolhoofd adviseerde hem om verder Germaanse te studeren doch het antwoord van vader Edward was: “Ik betaal niet voor iemand die altijd maar tweede is! Je bent geen zoon van een baron hé”. En zo mocht Jan gaan helpen bakken bij zijn vader.

(°Oostkamp 1929 – ✝Oostkamp 2017)

Karel was een goede student die Latijn-Grieks studeerde aan het St.-Lodewijkscollege, maar zijn moeder was overleden en de knecht en de winkelhulp waren niet meteen de meest stuwende krachten. Karel heeft dan besloten om niet verder te studeren en te gaan helpen in de bakkerij bij zijn vader.

In 1956 huwt hij met Dalia Taveirne (° 23.03.1935 – j+ 23.12.2006). Op dat moment neemt hij ook de bakkerij over. Het huis wordt wat verbouwd naar de maatstaven van toen.

De oven bevond zich op dat moment bijna onmiddellijk achter de winkel. Er werd dan een nieuwe bakkerij gemetst door aannemer Demeyer op de huidige locatie.

Het is ook op dat ogenblik dat het glasraam in de zijgevel wordt geplaatst. Het is versierd met het schild van het bakkersambacht en een Vlaams Leeuwtje. De familie De Knock is altijd Vlaamsgezind geweest en heeft dat nooit weggestoken of verloochend.

(° Brugge 1957)

Edward neemt de bakkerij over in 1986.
Hij huwt met Rita Devos.

Hij zet de familiale baktraditie verder zowel qua deegsamenstelling als qua bakproces.

Het recept blijft hij onveranderd toepassen zoals zijn vader en voorvaderen het altijd deden: kiezen voor eerlijke producten, zonder bewaarmiddelen, verbeteraars of diepvriestoestanden.

Ook het bakken blijft onveranderd. Dat gebeurt nog steeds in een gemetste oven met tegelvloer die verwarmd wordt met hout (onbehandelde eik en beuk).

De laatste maal dat de oven werd hermetst (1999) gebeurde dat, wegens gebrek aan ervaren binnenlandse bouwvakkers, door Franse metsers.

Vroeger werd er soms wat neerbuigend gedaan over de bakkerij die nooit meedeed aan de moderniseringen.
Door het trouw blijven aan hun familietraditie is deze bakkerij nu uitgegroeid tot een ambachtelijke bakkerij die ruim bekend is tot over de gemeentegrenzen en fier mag zijn op haar artisanale producten.

Intussen staat de volgende generatie klaar om de bakkerij verder te zetten…