Etang Negreloube 2012

Ik had een week gepland staan voor een sessie op Etang Negreloube. Dit water staat vooral bekend als een speciment lake. Wat eigenlijk inhoud….veel grote karpers! Het bestand liegt er niet om. Vele veertigers en vijftigers zwemmen hier hun rondjes op het 5,5 hectare meer. En zelfs zes verschillende (!) zestigplussers brengen hier hun pensioentje door….er zijn niet veel meren die zo’n bestand hebben. Een nadeel kan de afstand zijn…ruim 900 km vanaf den Haag is een aardig eindje doorrijden. Ik besloot de heenweg in twee stukken te verdelen. Eerst even gezellig iets eten met Sébastien Harlé d’Ophove (eigenaar van Abbey lakes).  De volgende dag (na al het fileleed te hebben gepareerd) doorrijden naar Negreloube. Het complex ligt er mooi en rustig bij. Ik werd ontvangen door Ray (de bayliff aldaar). Na een introductie over het water en hoe om te gaan met de karpers (beetje overdreven allemaal maar zolang het in het belang is van de karper dan heb ik hier wel vrede mee) konden we gaan loten en Eveline wist stek 1 en 2 te bemachtigen! Snel de tent opzetten want het begon al een beetje te druppelen. Tot mijn schrik en verbazing zag ik de baitboot van stek 4 en 5 (de dubbele stek ongeveer 120 meter tegenover mij…!) zo’n twintig meter voor mij naast het eiland hun aas droppen…Ik besloot om deze “hot spot” maar op te geven en naar het midden te vissen. Met dit soort vissers is een discussie niet rendabel want wellicht weten ze niet beter.. Op dinsdagochtend (!) kreeg ik mijn eerste run…de fluiter werd aangeslagen en gelijk kwam er al een 23 kg schub mijn onthakingsmat bezoeken! Wow, wat een vis. De vis had een lengte 1.12m. Deze lange schub was al eens eerder gevangen deze week door een Fransman op stek drie. Deze had hem gemeten. In de middag kreeg ik mijn tweede run….en dat werd een nachtmerrie…Ik kreeg de gigantische vis helemaal aan de kant en zag dat dit weleens een zestigplusser zou kunnen zijn…en wellicht een nieuw record…(mijn record staat op 61 pond)…helaas…na een laatste uitval van de vis schoot mijn haak los…en brak de slinger van mijn Infinity toen deze op de grond “viel”….Na deze teleurstelling te hebben overwonnen kreeg ik een dag later mijn volgende fluiter en een mooie 37 ponder (spiegel) kwam binnen. De regen stopte niet meer…met bakken kwam het onderhand de hemel uitzetten…Verder volgde er nog een 22 ponds schub en een 44 ponds spiegel…en toen was de koek op. Bij het vertrekken kregen we nog wel een leuke verrassing….We hadden twee emmertjes maïs en een emmertje hennep besteld (je mocht namelijk je eigen partikels niet meenemen…) bij Ray. We vroegen wat wij hem schuldig waren. Met een grijns zei hij nonchelant : “Honderd euro”…Peter en ik keken elkaar aan en begonnen te lachen over de grap die hij maakte. Peter vroeg nog eens:  “even sereieus hoeveel krijg je van ons Ray?” “OK…120 euro mag ook…of 130…” Wederom glimlachten omdat we dachten dat die eerste 100 euro een grapje was en dat we het wellicht als service gratis kregen…Helaas…het was bittere ernst! Ray vertelde ons dat hij erg goedkoop was met zijn partikels (maïs)…slechts 4 euro per kilo…doink!!! Nu begrijp ik wel beter waarom zij verbieden om je eigen partikels mee te nemen…In de stromende regen reden we maar weg (nog even 100 euro’tjes lichter gemaakt)…..Maar… al met al een topwater met een mooi bestand!