Zaterdag 11 augustus – Miami


Wat een weekend in Miami Beach ! Hier geldt maar 1 regel zo fel mogelijk opvallen door gezien te worden, de meest dure wagens passeren de revue, jongens en meisjes met juist veel of héél weinig kleding in alle maten en gewichten, je kan het zo gek niet bedenken of je vindt het hier. Zeker in het weekend kan je hier je ogen de kost geven aan de meest gekke combinaties. Er hangt hier een zeer speciaal sfeertje in de straten en veel locals zakken af naar de stranden om er wat te chillen met hun blote billen.

Vrijdag in de late namiddag zijn we naar Fort Lauderdale gereden om nog wat jachten te gaan bekijken en de stad te bezoeken. Overdag nog wat aan het strand gelegen en ’s avonds gaan eten bij een overheerlijke Italiaan.

Zaterdag wederom hetzelfde scenario voor ons nl. uitslapen, ontbijten en dan kip-aan-het-spit op het strand. Rond 15 uur hielden we het voorbekeken en zijn we langs het strand gewandeld naar Ocean’s Drive de uitgangsbuurt van Miami Beach. Het is hier dat je de typische art-deco gebouwen terugvindt en hebben we een bezoek brachten aan de villa waar Versace 10 jaar geleden werd doodgeschoten.

Toen brak het trieste moment aan, ons laatste avondmaal van deze memorabele reis. De tijd is hier omgevlogen en hebben ons beide kostelijk geamuseerd. Tuurlijk was dit een compleet andere reis dan het Westen vorig jaar maar toch speciaal ! De grote steden blijven je telkens verbazen zoals NY , Washington en Orlando. De natuur is ook bijzonder mooi zoals The Falls en de eindeloze zandstranden aan de kust. Kortom het plaatje was compleet en het is allemaal zeer goed geweest.

Morgen is het misschien minst plezantste moment, de terugreis in zetten richting Europa. Zondag om 16 uur moet de wagen zijn ingeleverd aan de luchthaven waar om 20 uur onze vlucht naar Londen vertrekt. Hier landen wij maandag rond 9 uur, waarna wij terug opstijgen rond 13 uur om rond 15 uur aan te komen in Zaventem waar ons hopelijk een warm onthaal staat te wachten.

Dikke kus en tot vlug,
Dinsdag 7 – Woensdag 8 - donderdag 9 augustus – Miami Beach


Still alive and kicking ! Wij zijn sinds dinsdag namiddag op Miami Beach, onze laatst bestemming van deze reis, gelukkig verblijven we hier 5 nachten. Snik snik, het is weer omgeloven, het lijkt of we nog maar net weg zijn. Maar mo.oie liedjes duren nooit lang. Maar gelukkig hebben we nog een weekje om terug te acclimatiseren.

Ik heb niet alle dagen een verslag geschreven omdat we gewoon niet zoveel aan
het beleven zijn buiten het feit dat we de Solo slogan opvolgen; bakken en braden. Tenzij jullie geïnteresseerd zijn met welke zonneproducten we ons insmeren, dat Karolien het nog steeds niet kan verdragen dat er zand op hare handdoek ligt en dat Bert een methode aan het bedenken is om zo snel mogelijk rijk te worden, valt er niet zoveel te vertellen.

Behalve dit ; woensdag waren we in zee aan het plonsen toe dat er plots heel wat mensen aan de rand van het water stonden te kijken en te wijzen. We hoorden het woord SHARK wel vallen maar dat geloofden we niet, plots kwam de redder uit zijn standhut en ontruimde de zee. We gingen toch maar uit het water en zagen inderdaad een grote vis met een vin op zijn rug op enkele meters van ons. Iets daarna kwamen de verlossende woorden : It’s not a shark, it’s a tarpon. Het bleek dus om een verloren school grote vissen te gaan met vinnen op de rug die ons eventjes de stuipen op het lijf kwamen jagen. We hebben toch nog wat aan de rand staan kijken en na een half uurtje waren de vissen verdwenen. Het is wel hier dat de meeste mensen in zee worden aangevallen door haaien.

Het hotel dat we hebben is ook wederom een prima keuze geweest van Bert. The Palms heet dit hotel en we beschikken over een kamer met zicht op de oceaan en elke morgen een ntbijtbuffet. ’S Avonds rijden we rond met onze Jeep door de straten zoals Ocean Drive, bezoeken we de grote winkelcentra en langs de prachtige villa’s met jachten zo groot huizen.

Karolien heeft eindelijk een handtas gevonden die past met haar kleed voor de bruiloft, dit was geen simpele zoektocht, vraag het maar aan Bert. Nadat we in mei heel Barcelona hebben doorkruist voor schoenen en nu oost Amerika is het wel welletjes geweest volgens hem.(Maar ik heb hem nog niet durven zeggen dat ik ook nog een halsketting nodig heb.)

Voor ons is het heel fijn te weten wie ons volgt en jullie reacties te lezen op het gastenboek.
Het is voor jullie die achterblijven in de regen en de kou dat wij deze blogs bijhouden.

Zonnige groetjes met veel sproetjes !
Maandag 6 augustus – Key West

Na een rit van een goede 4 uur aangekomen in een snikheet Key West het meest zuidelijkste punt van de States. Hier hadden we ons beide veel meer van voorgesteld. Dachten dat de stranden hier mooier en groter waren, tevens valt hier niet veel te beleven. Onderweg zie je van af de ellenlange bruggen wel de mooiste jachten rondvaren op de zee.

Veel meer valt er niet te vertellen. Morgen vertrekken we naar Miami onze laatste bestemming van deze reis, hier zullen we een klein weekje verblijven. Er staat nog niets concreet gepland maar zullen ons ongetwijfeld amuseren.

Hou jullie goed,

Zondag 5 augustus 2007 – Airboat


De Evergaldes daar hebben we vandaag in rondgecrosst. Eerst zijn we nog wat boodschappen gaan doen bij Publix de plaatselijke Delhaize, om uitdroging te voorkomen. Het beeld dat je hebt van de glades klopt wel, links en rechts van de weg moeras en voor de rest mangroves en palmbomen. Het was hier dat we een afspraak hadden met Speedy Johnssen om te water te gaan met onze airboat. Dit was pas een avontuur, we waren samen op de boot met nog een ander amerikaans koppel en de bestuurder hield wel van wat snelheid. Voor de eerste keer hebben we dolfijnen in het wild zien zwemmen ! Fantastisch mooi is dat, maar de beesten waren niet zo gewillig om te poseren. Wanneer de boot op volle toeren door de moerassen zweefde kon je de koptelefoons wel goed gebruiken. Tijdens onze tocht hebben we natuurlijk alligators gezien en wat zeldzame vogelsoorten. Van muggen is hier geen sprake meer, deze zijn na de zware storm van enkele jaren geleden volledig verdwenen.

In de namiddag hebben we onze contacten met het thuisfront onderhouden en ons wat verfrist wat dat water van de Everglades is niet zo proper. Hierna heeft Bert me meegenomen naar een hagelwit zandstrand met palmbomen om naar de zonsondergang te gaan kijken, Ooohhhh hoe romantisch. Best wel mooi om de zon zien onder te gaan in de Golf van Mexico. Hier hebben we nog wat foto’s voor onze prive album genomen en hebben de avond afgesloten met een gezellig candlelight dinner in de Burger King !

Morgen verlaten we het prachtige hotel Hyatt Coconut in Bonita Springs en reizen dan naar het meest zuidelijke punt de USA. Om daar te geraken moeten we wel enkele uurtjes in de auto zitten en blijven op KeyWest ook 1 nachtje slapen om daar door te rijden naar ons laatste hotel in Miami.

Kus,


Vrijdag 3 en zaterdag 4 augustus 2007- Bonita Springs


Hier zijn we met onze belevenissen van de afgelopen 48 uur. Nog steeds alles prima met ons twee en de tijd vliegt voorbij. We zitten nu aan de Westkust van Florida en het is hier (te) heet en het regent niet. De enige nattigheid die we hier gewaar worden is de verkoeling van het zwembad.

Vrijdag hebben we er een rustdag van gemaakt aan het zwembad en 15 uur hielden we het voorbekeken om niet te moeten worden opgenomen worden in Neder-Over-Heembeek en zijn daar maar gaan afkoelen op onze kamer. ’S Avonds zijn we wat gaan rondcruisen met Jeepy en in shoppingcentrum beland. We hebben dan ook maar 3 foto’s getrokken en zullen zien of deze ook nog voor publicatie vatbaar zijn ;-)


Vandaag namen we de boot naar een onbewoond eiland in de Golf van Mexico. Hier hebben we onze collectie schelpen uitgebreid en wat rond gewandeld met de voetjes in de zee. Bert was helemaal verkocht, mooi strand een zeebriesje en overal mensen met hun privé boot aan het vissen op volle zee. Namiddag nog eventjes aan het zwembad gelegen en daarna opgefrist voor terug te keren naar de winkels. Hier is het onvermijdelijke dan toch gebeurd ! We hebben een valies bijgekocht want anders zullen we niet thuis geraken…. Voor Bert zijn het allemaal koopjes en dat op mijn Visa kaart want hij heeft er geen! Hij heeft ondermeer een winterjas gekocht (het is hier 34°), Timberland schoenen en bezit zowat alle kleuren van shirts die in de RalphLauren collectie zitten.

Van al dat gewinkel hadden we toch wel wat honger gekregen en zijn dan bij Ted’s Grill beland. De specialiteit was bizonvlees! Cowboy Bert heeft de bizonribben gegeten. Hij vond het lekker maar ik hield het bij een traditionele kipfilet.

Terwijl ik dit verslag schrijft loopt Bert rond op de gang op jacht achter een verdwaalde gekko. Met de vuilbak heeft hij het beest gevangen en buiten op het terras terug de vrijheid gegeven, maar het beest was zo overdonderd dat hij een paar verdiepingen lager terecht is gekomen. En daar ligt het beest nu bewusteloos op een terrastafel.

Morgen gaan we met Speedy Johnsson de Everglades verkennen op een typische airboat. Zullen onze tropische muggenmelk maar uit de bagage halen en wat tips lezen over wat we moeten doen als we aangevallen worden door de alligators.

Zo, allemaal een prettig weekend gewenst en drink maar een frisse pint op onze kosten !

Schol,

Bert en Karolien

Donderdag 2 augustus – A year of a million dreams

Wat een mooie droom had moeten zijn is vandaag letterlijk in het water gevallen. In Magic Kingdom heeft het de hele tijd pijpenstelen geregend. Vandaar dat we niet veel foto’s hebben kunnen nemen. Om 9 uur waren we in het park en om 13 uur er uit. We hadden wel regenkledij bij maar onze voeten waren doorweekt en de rugzak woog na een tijdje te zwaar door al de regen. Pluspunt hiervan is wel dat we aan attracties nergens moesten aanschuiven. Dit park is min of meer gelijk Parijs en Californië maar toch weer anders en speciaal op zijn eigen manier. Het is en blijft ‘The most happiest place on earth’. Gelukkig zijn de winkels overdekt en hebben dan Mainstreet maar geplunderd.

Tijdens de middag zijn we naar Downtown Disney gereden om wat op te drogen en daar nog wat te wandelen tussen de restaurantjes en winkeltjes. Hier ligt de grootste Disney winkel ter winkel! Maar om 15 uur zat al het shop plezier erop, want vanhier uit reden wij door naar Bonita Springs, de westkust van Florida. Hopelijk laten we de regen achter ons en reizen we de zon tegemoet, want Karolien moet bruin zijn voor de bruiloft van haar zus volgende maand.

High five,

Bert en Lien

Woensdag 1 augustus – Apcot


Sorry voor het achter blijven van verslagen maar we waren echt te moe om nog te schrijven en foto’s te publiceren. Maar we zullen het goed maken met wat langere verslagen.

Apcot, iedereen kent dit themapark van Disney wel door zijn grote zilveren bol aan de inkom. Dit park is gebouwd met het oog op de toekomst, ondertussen is dit misschien een beetje achterhaald maar toch was het er zeer aangenaam vertoeven. We waren om 9 uur in het park en zijn onmiddellijk naar Testtrack gegaan. In deze attractie wordt je aan allerlei autotesten onderworpen, daarna zijn we naar Mission to Mars geweest waar we beiden mottig uit de simulator zijn gekropen. De allernieuwst attractie was van Finding Nemo, maar de topper van de dag was Soarin. Je maakt er een vlucht over Californie, wel een uurtje voor moeten aanschuiven maar zeker het wachten waard.

In de namiddag hebben we gekuierd in World Showcase; hier worden verschillende landen van de wereld voorgesteld door middel van hun architectuur, eetgewoontes en hun culturen. Zo hebben we in Italië een ijsje gegeten, naar een 360 ° film gekeken over Canada en bij de Noren hebben we het land verkend door een boottocht. Uit sympathie met mama en papa die in China zitten, hebben we ’s avonds maar Chinees gegeten. Tevens brachten we een bezoek aan Japan, Frankrijk, Mexico, Duitsland, Amerika en Marroko. Onderwegen hebben we nog poncho’s moeten kopen wat de regen was wederom komen opzetten.

’S Avonds hebben we aan het meer van het park gekeken naar Illuminations Reflections of Earth. Waauw!!! Een spectaculaire afsluiting van de dag met een nooit eerder gezien klank- en lichtspel. Zoveel vuurwerk heeft Jèke nooit in zijn hele bestaan gehad als daar op 5 minuten werd afgevuurd.

Als afsluiter hebben we al onze gekochte spullen opgehaald aan de inkom van het park en zijn we moe maar héél voldaan terug gereden naar het hotel.

Ciao,

juni 2007

juli 2007

augustus 2007

 
|| WHOOP! webdesign ® 2007 ||