Ik wil nog wat nieuws van Toffeeke geven, het gaat beter en beter met haar
ze went heel goed. Ze eet goed, wat in het begin een probleem was, ik vond
niet echt wat ze lustte en maakte mij wat zorgen, soms at ze dan helemaal
niet. Ook zijn haar oogjes in orde, ze waren wat ontstoken, dat is nu over,
maar volgens de dierenarts zal ze loop oogjes blijven hebben, het komt vaak
voor bij dat soort hondjes, te dunne traanbuisjes en soms zelf geen.
Verleden weekend heeft ze mij wel laten schrikken, vrijdagavond toen ze
achter een brokje vlees aanliep die ik door de plaats gooide (dat is een
spelletje waar ze dol op is, dan moet ze het brokje zoeken) liet ze plots
een luide gil horen en vluchtte in haar mandje, ze wilde bijna niet meer
bewegen, was zo bang om nog pijn te hebben. Omdat het al zo laat was, ben ik
snel gaan Googelen en gezocht naar een pijnstiller dat geen kwaad kan voor
hondjes om de nacht door te brengen, ik dacht, is het morgen niet beter dan
bel ik een dierenarts. Ik gaf haar een halve kleine kinderaspro, dat mocht
en het hielp wel want ik ben nog nadien met haar gaan wandelen. De volgende
morgen, toen ze van de wandeling terug kwam weer hetzelfde. Ik belde toen
mijn vaste DA die gelukkig wilde komen want het was weekend. Toffeeke werd
volledig onderzocht, vooral haar pootjes, ribben, rugje.De achterpootjes
opgetild door de DA en dan draaibewegingen maken met haar bekken, was nogal
een zicht. Uiteindelijk bleek het haar rugje te zijn, een soort artrose of
onsteking van een wervel. Ik moet een weekje medicatie geven, en dan zien of
het weerkomt of niet. Als het weerkomt, moet ze dan een lange behandeling
met pijnstillers en onstekingsremmers krijgen, misschien wel preventief, ik
hoop natuurlijk dat het niet chronisch is, maar als het maar helpt, dat is
het belangrijkste. Momenteel werkt het medicamentje uitstekend, het is een
soort pijnstiller en onstekingsremmer voor huisdieren, want de meeste
pijnstillers voor mensen zijn giftig voor honden.
Anders gaat het prima met haar, spijtig kan ik ze moeilijk zelf filmen,
omdat ze dan onmiddelijk op haar rugje gaat liggen om gestreeld te worden,
dat doet ze een beetje bij iedere vorm van aandacht, kun je echt niet kwaad
op worden! Als het mij lukt om iemand te vinden die met mij wil meewandelen
en filmen, dan stuur ik dat filmpje zeker door, het is echt plezierig om
haar te zien lopen, zo vrolijk, staartje in de lucht en kwispelen. Iedereen
die ze tegenkomt is haar vriend, alhoewel ze wel wat gereserveerd blijft in
haar vriendschapsbetuiging naar vreemden toe, gelijk heeft ze! Maar de
mensen zijn allemaal dol op haar, ze word heel veel aangehaald als ik met
haar door de wijk wandel. Ik heb een paar foto's op picasa gezet, ik stuur
de link door, daar heb ik ook heel veel reclame gemaakt en gelinkt naar
Shin, je weet maar nooit of er mensen kijken en ook op het idee komen om een
hondje te adopteren. Ik stuur twee foto's door, een heel schattige vind ik
wel met haar lieve kopje en eentje met haar favoriete houding, het buikje
tonen om geaaid te worden..
https://picasaweb.google.com/chilaili/ToffeekeHetVerhaalVanEenHondjeUitSpanje?authuser=0&feat=directlink
