Alle verslavingen lijken dezelfde functie te vervullen: de emoties verdoven. De meest gebruikte manier is het gebruik van alcohol, nicotine, psychotrope medicijnen en verboden drugs (cannabis, heroïne, cocaïne, ecstasy, enz. ...)
Er bestaan ook gedragsverslavingen van het soort obsessief-compulsief: liefdesrelaties, seks, voeding, stress, werk, shopping, gokken, enz. ... De verslaving is de basisziekte en alle uitingen zijn er symptomen van die zich kunnen vermengen en die elkaar kunnen vervangen. De lichamelijke en geestelijke afhankelijkheid kan er uit volgen en wordt onomkeerbaar tenzij het behandeld wordt.
Het pure feit van stoppen met gebruik of met het verslavende gedrag sluit het probleem niet uit ( de verslavende producten en het gedrag zijn immers slechts symptomen van de ziekte). Het echte probleem dat zich dan aandient, is geheelonthouder blijven op de lange termijn, als men eenmaal “clean” is. Het probleem is dan om de emoties, het gemis en de onthechting de ervaren.
Vaak worden de verslavingen gemaskeerd door een of meer psychiatrische problemen en komen boven. Dan is het een kwestie van vaststellen of het ene de oorzaak is van het andere, of dat er simultaneïteit is.
