SPELLENMOLEN

Imperial Miners is een kaartspel in het universum van Imperial Settlers. Spelers gaan aan de slag als mijnwerkers en bouwen elk een eigen tunnelsysteem onder de grond. Door kaarten op een slimme manier te combineren creëert elke speler een goedwerkende mijn.

Een spelletje Imperial Miners loopt over 10 ronden. Elke rond begint met een gebeurteniskaart, een effect voor alle spelers. Die kaarten zijn best uiteenlopend: sommige hebben een onmiddellijk effect, andere hebben een voordeel tijdens de komende ronde (vb. korting bij de bouw van nieuwe tunnelkaarten) en nog andere hebben invloed op het einde van de ronde. Daarna kunnen de spelers gelijktijdig aan de slag om hun mijn verder te bouwen. Concreet kan je in elke ronde één tunnel graven door een kaart onder je speelbord te leggen. Het level van je kaart moet daarvoor overeenstemmen met het niveau (-1, -2, -3 of -4) van je tunnel en indien nodig moet je een bijhorende kost betalen. Vervolgens kan je de actie uitvoeren van de kaart die je zonet hebt gebouwd. Wat Imperial Miners pas écht bijzonder maakt is niet enkel het uitvoeren van de gespeelde kaart, maar wel het feit dat je na elke ronde terug naar het oppervlakte ‘klimt’ en je daarbij alle acties kan uitvoeren van de kaarten die je onderweg passeert. Op die manier bouw je interessante kettingreacties en strategieën op!

Doorheen die acties zal je goudmunten kunnen verzamelen, die je vervolgens weer kan gebruiken om betere tunnels of zelfs diamanten te kunnen kopen. Sommige actiekaarten leveren voortgang op op één van de verschillende voortgangsborden, die kunnen op hun beurt ook weer mooie combinaties opleveren. Uiteindelijk wil je vooral veel diamanten opgraven, want de speler met de meeste diamanten en schatkisten wint het spel. Schatkisten creëer je door je tunnels mooi te laten aansluiten, diamanten vind je gewoonlijk dieper onder de grond op de iets duurdere tunnelkaarten. Er is een ontzettend groot aanbod aan speelkaarten (en bovendien ook 6 verschillende voortgangsborden; waarvan je er in een spel slechts 3 nodig hebt) wat zorgt voor een immense herspeelbaarheid. Een nadeel is echter dat het spel niet taalonafhankelijk is en alle acties in het Engels op de kaarten beschreven staan. Voor Kobe was dit dan ook het eerste spel met Engelstalige kaarten, maar met wat basiskennis kon hij best zijn plan trekken om dit spel zelfstandig mee te spelen.

De grote herspeelbaarheid is een grote troef van Imperial Miners, maar ook het feit dat je heel wat kan opbouwen op een best korte tijdsduur is heel bijzonder. Aangezien alle spelers gelijktijdig aan het werk gaan is er weinig tot geen downtime, maar helaas ook weinig spelersinteractie; iedereen is vooral met zijn eigen mijn bezig. Het zoeken van goedwerkende combinaties werkt verslavend, je gaat elk spel aan de slag met een nieuwe strategie en zo ontdekt je steeds opnieuw nieuwe mechanismen! Daarom is Imperial Miners een spel dat wij graag nog regelmatig op tafel leggen!

Imperial Miners

Portal Games, 20-60 min., 1-5 spelers, vanaf 10 jaar

Nieuw in de familie ‘herwerkte klassiekers’: DREBO! Er zijn de laatste jaren al heel wat succesvolle klassiekers herwerkt, deze keer was Bingo aan de beurt. Je kent het wel: elke speler heeft een eigen briefje vol getallen, van zodra je een volledige rij of kolom hebt aangeduid heb je Bingo. Dat is het achterliggende idee, maar dan nu helemaal van deze tijd.

Het briefje met getallen is grotendeels behouden, maar je vindt er deze keer de getallen van 1 t.e.m. 6 in vijf verschillende kleuren. Elke kleur staat gelijk aan een bepaalde vorm, wat Drebo meteen ook toegankelijker maakt voor iemand die kleurenblind is. Het loterij-principe heeft wél een heel nieuwe vorm gekregen en heeft daarbij een groot deel van de geluksfactor achterwege gelaten. We hebben nu namelijk één dobbelsteen en een kleurenbord, en tegen al je verwachtingen in wordt die dobbelsteen na de start van het spel niet meer gedobbeld! Die dobbelsteen zal vanaf nu enkel gekanteld worden in de richting dat hij beweegt. Zo zal hij naar links kantelen als hij naar links beweegt, naar achter kantelen als hij naar achter beweegt enz. Afhankelijk van de positie op het speelbord heb je bij elke beurt 2 tot 4 opties waaruit je kan kiezen. Het gekozen eindresultaat (vb. Groen 5) mag door alle spelers worden aangeduid. Je doel: 5 kruisjes op een rij of alle getallen van éénzelfde kleur aankruisen. De speler die als eerste drie keer DREBO kan behalen wint het spel!

Dan zijn er nog enkele extra regeltjes die Drebo helemaal afmaken. Zo kan je op vakjes met een witte stippellijn het getal kiezen en in het middelste veld de kleur kiezen. Op de achterzijde van het speelbord zijn er ook opties om de dobbelsteen te verschuiven of alsnog opnieuw te dobbelen. Door deze manieren van spelen is de geluksfactor een pak kleiner dan in het ouderwetse Bingo, en om die factor nog verder te verdringen zijn ook de speciale acties ontwikkeld. Als je tijdens het spel even geen getal wil of kan aanduiden kan je dat kruisje gebruiken om één van de twee speciale acties te activeren. Die kan je dan later in het spel gebruiken om de dobbelsteen schuin te verschuiven of eerst een kwartslag te draaien voor je je kantelbeweging uitvoert!

Binnen de categorie ‘fillers’ (korte spelletjes voor tussendoor) is Drebo heel anders dan de rest. Een moderne variant op Bingo hadden we nog niet eerder in de collectie en ook het kantelen van de dobbelsteen is leuk gevonden. Een op-en-top geluksspel wordt nu getransformeerd naar een kort spel waar je hier en daar tactische keuzes kan maken. Het dubbelzijdige bord heeft bovendien als voordeel dat de verschillende sessies best wel wat diversiteit met zich meebrengen. Een nadeel aan Drebo is voor ons het spelersaantal. Hoe minder spelers, hoe meer je het spel ‘in de hand’ hebt; hoe meer spelers, hoe groter de geluksfactor. Aan de andere kant is zo’n eenvoudig spel als Drebo/Bingo ook iets dat je graag wil delen in een grotere groep, maar met een maximum van 4 spelers is dat niet mogelijk. We speelden het spel met zowel kinderen als volwassenen. We waren allemaal blij verrast door de unieke twist die Drebo met zich meebrengt, maar of het écht een blijvertje zal worden valt moeilijk te voorspellen.

DREBO

Geronimo Games, 15 min., 2-4 spelers, vanaf 7 jaar

Zo’n 2 jaar geleden maakten we kennis met Pictures. Doorheen die twee jaar is Pictures uitgegroeid tot één van de waardevolste spellen in onze collectie. Niet vanwege de prijs of het materiaal, maar wél vanwege de mooie momenten die we al met Pictures hebben beleefd. Pictures komt op bijna elke familie-dag aan bod en is dan ook hét spel dat garant staat voor sfeer, plezier en gezelligheid. Uiteraard waren wij dus super benieuwd naar de uitbreidingen voor Pictures!

Met deze eerste uitbreiding, genaamd ‘Orange’, is het voor het eerst mogelijk om het spel met 6 spelers te spelen. Dat is misschien het enige nadeel aan Pictures, want net door die gezelligheid wil je dit het liefst met de hele familie delen. Maar goed, 6 spelers is dus al beter dan het vorige maximum van vijf! De doos biedt ook 55 nieuwe kaarten, zo heb je met 110 nieuwe foto’s dus nog meer variatie in het spel. Daarnaast zijn er ook twee nieuwe materialen toegevoegd: één set met vilten doekjes en wasknijpers en één bord met 16 keramische zwart-wit tegels. Tenslotte krijgen we ook een nieuwe scoreblok voor als je met 6 spelers speelt.

De nieuwe materialen zijn heel gegeerd en erg plezierig om mee te werken. Het enige nadeel aan de uitbreiding is het feit we inmiddels 7 materiaalsoorten hebben maar het spel alsnog eindigt na 5 ronden. D.w.z. dat we dus voor elk spel twee sets van materialen moeten kiezen die NIET meedoen. Jammer, want het is eigenlijk allemaal zo leuk. Een reden te meer om meerdere potjes na mekaar te spelen dus!

Wij zijn fan van Pictures, en deze Orange is absoluut een leuke toevoeging die vaak mee op tafel zal verschijnen!

Pictures – Orange

PD Verlag, 30 min., 3-6 spelers, vanaf 8 jaar

Voor een keer namen we geen gezelschapsspel onder de loep, maar dé nieuwe hype van 2023: BITZEE! Wij zitten al heel wat jaren in de jury van het Belgische Toys of the Year, daar zien we natuurlijk meer dan alleen gezelschapsspelletjes. Voor dit jaar is Bitzee hét product dat ons het meest is bijgebleven: een interactief, digitaal en aaibaar diertje! Oftewel: de hypermoderne evolutie van een Tamagotchi!

In zo’n Bitzee voedt je niet één diertje op, maar kan je tegelijkertijd tot 15 verschillende diertjes houden. Door met je diertje te spelen, het te verzorgen én te voeden kan het steeds evolueren. De derde evolutie is een zogenaamde ‘Super Bitzee’ die niet alleen een mini-spelletje vrijspeelt maar ook een nieuw diertje. Het beeld wordt gevormd door een bewegend flapje met led-lichtjes. Dat flapperen kan je wel horen, maar vormt geen storend geluid. Je kan het diertje dus aanraken, maar het reageert ook op bewegingen. Zo kan je Bitzee letterlijk van je schermpje rollen als je hem te schuin houdt, kan je hem laten dansen en zelfs in slaap wiegen! Knopjes zijn nu ook verleden tijd: om door het menu te scrollen moet je swipen op het blauwe balkje en bevestigen door op je Bitzee zelf te tikken. De allereerste keer dat wij de Bitzee in handen hadden was dat wel even zoeken en wennen, maar voor je het weet zijn de kinderen daar weer helemaal mee vertrokken! Een groot voordeel voor alle ouders: Bitzee’s hoeven niet verzorgd te worden als het doosje gesloten is; je hoeft dus niet de hele dag poep op te ruimen als de kinderen op school zijn! Tijdens het spelen op de Bitzee kan je wel berichtjes binnen krijgen als andere Bitzee’s verzorging nodig hebben, als die dan alsnog aan hun lot overgelaten worden gaan je Bitzee’s terug lopen. Hoe meer je speelt, hoe sneller je alle verschillende Bitzee’s zal vrijspelen.

Wij hadden eerst nog wat onze twijfels, maar al snel konden we niet anders dan toe te geven dat dit écht een nieuwe hit is! Bitzee zit in een robuust doosje dat eenvoudig mee te nemen is, het is van goede kwaliteit, heel vernieuwend én verslavend. De Bitzee zorgde hier al meteen voor uren speelplezier, het heeft dan ook veel meer variatie dan de ouderwetse Tamagotchi. Zo’n oude tamagotchi is voor Kobe dan ook opeens “oersaai” geworden. Naast de standaard verzorging heeft elke Bitzee ook een eigen spelletje. Die spelletjes zijn allemaal heel verschillend van aard, het duurt dus best wel een tijdje voor je alles ontdekt hebt. Het bewegende flapje zag er in eerste instantie fragiel uit, maar blijkt toch wel tegen een stootje te kunnen. Uiteraard moet het wel met zorg behandeld worden, maar het is er echt op gemaakt dat het voortdurend aangeraakt kan/mag worden. Bovendien heeft Bitzee een ruime doelgroep: iedereen die graag voor een diertje zorgt zal hier blij mee zijn, ongeacht de leeftijd! Hoelang je hiermee blijft spelen is natuurlijk heel erg afhankelijk van kind tot kind. Zowel Kobe als Matteo vonden het geweldig om de Bitzee’s allemaal te ontdekken en te laten evolueren. Matteo gaf al aan dat hij helemaal opnieuw wilt beginnen met één baby-bitzee, van zodra hij alles ontdekt heeft.

Bitzee

Spinmaster

Archeos Society is een set collection game rond een archeologisch thema. Gedurende 2 of 3 seizoenen gaan we expeditieteams samenstellen om zoveel mogelijk te ontdekken op de zes verschillende componenten.

Qua spelregels is dit een set collection in al zijn puurheid: ofwel néém je een nieuwe kaart, ofwel speel je een set uit. Een set kan bestaan uit een aantal kaarten van dezelfde kleur of van hetzelfde personage. Let wel op: alle kaarten die niet bij je set horen moet je vervolgens afleggen in het aanbod. Misschien help je zo wel je tegenstanders vooruit? Elk set wordt geleid door één leider, die zal dan ook bepalen welke acties en/of voordelen jij verkrijgt door het spelen van deze set. In Archeos Society draait alles rond die verschillende personages, het spel voorziet maar liefst 12 verschillende personages, terwijl er slechts 6 aan één spel kunnen deelnemen. Je voelt al meteen de grote diversiteit en herspeelbaarheid van dit spel! De kleur van je leiderkaart bepaalt op welke archeologische site je kan vorderen, al moet je team dan wel voldoen aan de laatste nieuwe voorwaarden op deze site. Het personage zelf geeft ook nog een extra voordeel. Zo kan je extra punten sprokkelen met de botanist, of toch handkaarten achterhouden met de arts. De fotograaf zorgt voor meer punten aan het einde van het seizoen, ook de professor en de curator hebben een unieke manier om meer punten te scoren. De cartograaf is dan weer een zeer geliefde rol omdat die je toelaat twee expedities tegelijk uit te spelen. Gelukkig hebben alle personages een duidelijke symboliek waardoor je eenvoudig kan onthouden wat de effecten van je kaarten zijn. Alsof dat nog niet genoeg variatie biedt, hebben ook de archeologische sites een standaard en een gevorderde zijde om nog meer effecten toe te voegen! Het seizoen eindigt (onvoorspelbaar) van zodra de derde apen-kaart getrokken wordt, wat toch een kleine geluksfactor met zich meebrengt. Daarna worden er punten uitgedeeld voor je positie op de archeologische sites én de grootte van je expeditieteams. Hoe groter je team en hoe verder je geraakt op de site, hoe meer punten je verdient! Naast deze standaard punten mag je uiteraard niet vergeten te controleren of er bepaalde personages zijn die ook voor een puntenbonus zorgen. Na 3 seizoenen (of 2 wanneer je met 3 spelers of minder speelt) eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten.

Archeos City brengt voor ons heel wat tegenstrijdigheden mee. Zo doet de lay-out en leeftijdsaanduiding (12+) vermoeden dat het om een complexer spel gaat, terwijl dit toch een heel eenvoudig, vlot en duidelijk familiespel is. Kobe was deze keer geen fan, hij gaf aan dat hij meer diepgang miste. Matteo was dan net wél fan en vormde steeds expeditieteams waarmee hij de overwinnaar op de hielen zat! Stiekem ben ik niet zo blij met de kleine drukfoutjes (kleuren die niet altijd exact overeenstemmen) en het niet-zo-stevige scorebord, maar de doos waar je alle kaarten handig kan sorteren voor een vlotte opbouw maakt dan weer veel goed. Archeos Society is het perfecte spel voor spelers die houden van een vlot familiespel. Je hebt het in 1 2 3 aangeleerd aan nieuwe spelers en de kleine tactische keuzes (gebaseerd op de gekozen personages) volstaan om het spelplezier erin te houden. Bovendien haal je met Archeos Society een spel met een grote herspeelbaarheid in huis! Een ander voordeel is dat je Archeos Society ook tot 6 spelers kan spelen. De spelersinteractie is dan wel vrij beperkt, maar ook met 6 spelers blijft dit een vlot spel. Wij hebben na enkele speelsessies nog lang niet alle rollen en sites ontdekt, dus gaan we binnenkort graag verder op ontdekking! Jullie ook?

Archeos Society

Space Cowboys, Asmodee, 60 min., 2-6 spelers, vanaf 12 jaar

Kennen jullie Oertaal al? Oertaal verscheen vorig jaar bij Megableu. Hoewel oertaal om ‘taal’ draait is dit spel bewust ontworpen om spelers uit verschillende nationaliteiten samen te brengen. Je hebt anderstaligen leren kennen en je wilt graag samen een spel spelen, maar je botst op het taalprobleem en je kan om te beginnen de spelregels niet uitleggen. Dat is met oertaal verleden tijd!

De opdracht is simpel: er zijn twee teams die om ter snelst een bouwwerk voltooien. Oega Boega Bouw! Je eigen taal, welke dat ook mag zijn, is taboe. We spreken vanaf nu oertaal! Om te beginnen hebben we best een grote tafel nodig, want elke kleur, vorm en plaatsbepaling wordt gekoppeld aan een compleet verzonnen en onbestaand woordje. KAZZ AGRA JEPO KAZZ MEEP. Oftewel: leg het rode staafje op de rode schijf. Enige leesvaardigheden zijn vereist, maar verder kan iedereen meespelen met dit unieke bouwspel. Goed rondkijken, snel bouwen en duidelijk – maar in oertaal – communiceren, meer is het niet!

Of toch wel, want Oertaal kan je in maar liefst drie niveaus spelen. Per niveau komen er drie blokken (in een nieuwe kleur) bij en worden de bouwwerken een stuk complexer. Met het moeilijkste niveau heb je ook als volwassenen ongetwijfeld veel plezier! Wat wij nog leuker vonden is het feit dat je beide niveaus kan combineren, een spelletje volwassenen tégen de kinderen is dus helemaal niet ondenkbaar. De kaarten liggen elk spel weer anders, maar het verliezende team mag ook steeds een woordkaart verleggen om het winnende team alsnog van slag te brengen.

Geen diepgaande strategieën of tactische keuzes, maar gewoon plezier maken met taal en blokken. In dat opzet is Oertaal 200% geslaagd, hét perfecte spel om wat meer schwung te geven aan je familiefeest. Of natuurlijk om de denkbeeldige muur te breken en met anderstaligen samen te spelen. Absoluut niet te vergelijken met eender welk ander spel in onze collectie, maar zeker ééntje dat enorm gewaardeerd wordt.

Oertaal

Megableu, 30 min., vanaf 2 spelers, vanaf 7 jaar

Naast spelletjes is Matteo iemand die heel veel houdt van alles waar hij mee kan prutsen. Als peuter kon hij al uren bezig zijn met plasticine en in de zomer spendeert hij het liefst ganse dagen op het strand. Dat het speelzand de laatste jaren zo zijn opmars heeft gemaakt was dus absoluut iets voor hem, maar nu kan hij zélfs aan de spelletjestafel met zand bezig zijn: Sink ‘n Sand!

Gelukkig voor de mama’s blijft dat zand mooi bij mekaar en wordt het geen smeerboel op onze spellentafel, we maken er een soort tempel mee en simuleren een jungle met drijfzand. Elke speler plaatst zijn speelfiguur bovenop het zand om het spel te beginnen. Vervolgens dobbelen we elk om beurt de dobbelsteen en verwijderen we een bijpassend stokje uit de jungle. De stevigheid van onze zandbodem wordt daarbij steeds minder betrouwbaar, en voor je het weet beginnen onze speelfiguurtjes door het zand weg te zinken. En het is opletten geblazen: er zit namelijk één robijn in het zand verstopt. De speler die de robijn ziet vallen en als eerste kan grijpen heeft een reddingsmiddel achter de rug. Met die robijn kan je éénmalig jouw speelfiguur terug op het zand zetten, diegene die als laatste overeind blijft is de winnaar!

Speltechnisch is dit natuurlijk een eenvoudig kinderspel met weinig diepgang. Het dobbelgeluk speelt een grote rol en daarnaast kan je proberen om de stokjes weg te trekken onder de figuren van je tegenstanders, maar verder heb je hier bitter weinig in de hand. Of ja, met wat geluk: dé robijn! Het is dan ook vaak de speler die de robijn te pakken krijgt die de overwinning binnenhaalt. Hoewel Matteo graag wat diepgang heeft in een gezelschapsspel heeft hij daar bij Sink ‘n Sand geen noodzaak aan: hij vindt het gewoon super spannend en fascinerend om naar het drijvende zand te kijken. Een spelletje Sink ‘n Sand duurt niet lang, hooguit 10 minuten, dus voor je het weet ben je het telbare keren na mekaar aan het spelen. Het afbreken van de jungle gaat nogal stroef, maar wat wél heel leuk is is dat je de spelonderdelen kan gebruiken als doosje om het zand achteraf netjes op te bergen. Geen zandresten op de tafel dus, ofwel hebben wij heel nette kindjes!

Sink ‘n Sand

Spinmaster Games, 15 min., 2-4 spelers, vanaf 4 jaar

  54 gespeelde spellen

Ticket to Ride Legacy (6 keer gespeeld)

4Mation (5 keer gespeeld)

Railroad Ink (4 keer gespeeld)

---

In november stond vooral Ticket to Ride Legacy in de spotlights bij ons. In zo’n legacy-spel worden er continu nieuwe spelregels toegevoegd waardoor een spel steeds complexer en langer wordt. Om toch niets te vergeten (en gewoon omdat het super leuk is!) maakten wij de nieuwe familie-gewoonte om élke zondag om te dopen tot “Ticket-to-Ride-dag”! Na 6 sessies zijn we halverwege in de campagne en ik kan jullie garanderen: het is nog steeds geweldig! We zullen geen spoilers verklappen, maar de toevoegingen aan het spel zijn keer op keer uniek en vernieuwend. 4Mation is een snelle variant op 4 op een rij die hier nog regelmatig op tafel komt, en het – voor ons nieuwe – Railroad Ink was ook meteen een succes!

Matteo was meteen gefascineerd door het felgekleurde doosje van Space Aztecs, een spelletje waar Azteken worden aangevallen door aliens! We gaan allemaal aan de slag om een dorp vol Azteken samen te stellen. Onder een tempel zijn ze veilig, maar zal jij de meeste punten scoren door op veilig te spelen? Opvallend: in een doosje Space Aztecs vind je niet alleen de spelregels in twee talen, maar ook de kaarten in twee verschillende talen!

De spelregels zijn kinderlijk eenvoudig: je neemt een stapel kaarten, je kiest één kaart en je legt de stapel terug op zijn plaats. Op elke kaart staat een uur dat zal bepalen wie zijn kaart als eerste mag uitspelen, de vroegste vogel eerst! Het is zodanig eenvoudig dat iedereen à la minute kan meespelen, je vraagt je haast af hoe je met zo’n simpele spelregels toch een leuk spel kan vormgeven? De kracht zit helemaal in de kaarten zelf: de azteekkaarten! Afhankelijk van het aantal spelers speel je met drie of vier sets kaarten, elke set kaarten heeft andere eigenschappen. Zo leveren dieren of dorpelingen simpelweg 2 of 3 punten op, maar kan je wel 5 punten verliezen als jij er aan het einde de minste hebt. De kaarten uit het gele set probeer je slim te combineren om zo hoge punten te scoren. In het blauwe set vind je een combinatie van de twee, met zowel aristocraten die 5 punten waard zijn, maar ook priesters die 10 punten waard zijn als je ze combineert met een alien! Tenslotte heb je nog de groene kaarten die je o.a. de toestemming geven om andere spelregels te doorbreken. Zo kan je reeds gespeelde kaarten beschermen door een tempel te spelen, een groene (zeer) speciale agent is dan de enige manier om nog extra kaarten onder die tempelkaart te verstoppen! Dat verstoppen is nodig tegen de vliegende schotels, want telkens als een speler een vliegende schotel uitspeelt moeten alle andere spelers één azteekkaart van die kleur afgeven. De speler met de UFO heeft zo één punt per kaart verdient, en jij bent weer een stukje armer.

Space Aztecs is in twee minuten uitgelegd, zelfs de eigenschappen van de kaarten hebben weinig uitleg nodig dankzij de duidelijke symboliek. Matteo begon vol enthousiasme aan dit spel en Kobe schoof al snel mee aan voor de volgende ronde. Space Aztecs speelt heel snel en vooral onvoorspelbaar, een portie geluk is mooi meegenomen want het valt absoluut niet te voorspellen wanneer iemand een Vliegende Schotel zal spelen! Een goed geheugen komt dan wél weer heel goed van pas, want kan jij je nog herinneren in welke stapel welke kaarten liggen? Wij speelden Space Aztecs tot dusver enkel met 3 en 4 spelers en moesten daardoor dus (helaas) steeds één set kaarten achterwege laten. Met vier spelers was er alvast meer interactie dan met 3 spelers, maar we kunnen niet wachten om dit spel met 5 of 6 spelers op tafel te leggen. Dat zal enerzijds de interactie en de onvoorspelbaarheid vergroten, maar anderzijds ook het spel completer maken door het vierde set toe te voegen. Als je allergisch bent voor de onvoorspelbare pest-factor van de UFO-kaarten is Space Aztecs niets voor jou, maar verder is Space Aztecs een eenvoudig en leuk familiespel dat ongetwijfeld gesmaakt zal worden bij vele families!

Space Aztecs

Blackrock Games, Asmodee, 15 min., 2-6 spelers, vanaf 8 jaar

In Bangkok gaan alle spelers aan de slag om een persoonlijke, drijvende markt op te bouwen. Een markt bestaat uit 9 boten die in een rooster van 3 op 3 worden gepuzzeld. In die boten vind je 4 verschillende soorten voedingswaren. Door die strategisch naast de zogenaamde ‘peper’-kaarten te plaatsen probeer je een heel waardevolle markt op te bouwen. Maar voor je daaraan kan beginnen moet je natuurlijk eerst zélf kaarten verzamelen, dat doe je in de gezamenlijke markt!

Ook in deze markt drijven er 9 boten, elke keer als je aan de beurt bent kan je kaarten wisselen. De goederen op jouw boot bepalen niet alleen hoeveel nieuwe boten je mag nemen, maar ook welke goederen daarop moeten liggen. Een boot met één voedingswaar ruil je om tegen één nieuwe boot, maar als er 2 of 3 voedingswaren op liggen is dit ook dé manier om 2 of 3 boten in één keer te verzamelen! Op het einde van je beurt mag je slechts drie kaarten over houden, dit is dan ook de énige manier om kaarten in je persoonlijke markt te krijgen. Je begint steeds met de kaart links bovenaan, daarna kan je aangrenzend aanvullen. Om punten te scoren wil je vooral peper-kaarten verzamelen, die kunnen op verschillende manieren punten scoren. Zo moet je sommige boten combineren met bepaalde goederen (op naburige boten), terwijl je andere boten liefst zoveel mogelijk afzondert.

Hoewel de basisregels best eenvoudig zijn kom je er al snel achter dat het helemaal niet zo eenvoudig is om Bangkok (goed) te spelen. Alle kaarten hebben hun voor- en nadelen. Zo kunnen kaarten met meer goederen vaak meer punten opleveren, maar zijn die ook handig om als handelswaar te gebruiken in de centrale markt. Té veel kaarten op hand is niet handig omdat je dan verplicht wordt om de minder goede kaarten in je persoonlijke markt te spelen, maar te weinig kaarten is dan ook weer niet goed. Op die manier probeer je gedurende heel het spel alle opties tegen mekaar af te wegen en de beste keuzes te maken. Bangkok is dan wel een klein en relatief kort spel, maar absoluut één dat je heel tactisch kan spelen! Als je niet echt houdt van spelletjes waar je veel moet bij nadenken, dan kan je Bangkok beter links laten liggen. Voor alle andere spelers kan Bangkok dan weer een verademing zijn: op een vrij korte tijdsduur heb je toch het gevoel dat je een degelijk spel aan het spelen bent! Om die reden zijn wij absoluut fan van Bangkok.

Bangkok

Laboludic (Geronimo Games), 20 min., 2-4 spelers, vanaf 8 jaar