Er blijken een aantal franse beklimmingen de naam col de la Madeleine te dragen. In Bédoin, aan de voet van de Mont Ventoux, heb je er bijvoorbeeld één. Maar die zijn in niets te vergelijken met de klim die we nu bespreken want dé col de la Madeleine ligt tussen de vallei van de Isère en die van de Maurienne en is niet van de poes. De noordelijke kant is vrij onregelmatig met een korte afdaling. De zuidelijke kant is regelmatiger maar wel steil. De Madeleine staat ook in de wielergeschiedenisboeken. In ’97 probeerde de Festinaploeg een machtsgreep te plegen op de nieuwe heerser Jan Ullrich.

Op de eerste col van de dag, de Glandon, gingen ze met z’n drieën in de aanval: Roux, Brochard en Hervé. In de afdaling gooiden Dufaux en Virenque zich als een steen naar beneden en sloten aan bij hun ploegmaten. Ullrich, die het niet zo goed deed in de afdaling, verloor tijd. Toen kwam de Madeleine. Eén voor één offerden de Festina’s zich op om Virenque een zo groot mogelijke voorsprong te geven. Maar in het peloton had Bjarne Riis, de Tourwinnaar van ’96, zich op kop gezet voor Ullrich.

Uiteindelijk draaide de machtsgreep op een sisser uit. Ullrich kwam bij Virenque na de afdaling van de Madeleine. De Fransman won nog wel de rit maar maakte niets van zijn achterstand in het klassement goed. Hij zou nooit de Tour winnen.