Groene zeep

Zeepzieden: zeep maken op de traditionele manier

Groene zeep, ook wel bruine zeep, zachte zeep of goudzeep genoemd is een weke of zachte zeep met een gelig-bruine kleur die met name voor huishoudelijke reiniging wordt gebruikt.

Oorspronkelijk werd groene zeep van hennepolie gemaakt.^[1] Deze olie is van nature enigszins groen gekleurd, waardoor de zeep die ervan werd gemaakt ook een beetje groen gekleurd was. Hennepolie geperst uit hennepzaad was een goedkoop nevenproduct van de hennepteelt, die op grote schaal plaatsvond om van de vezels touw te maken.

Tegenwoordig wordt groene zeep meestal van andere goedkope plantaardige olie gemaakt, bijvoorbeeld sojaolie of koolzaadolie.^[bron?] De zeep is week, doordat de olie verzeept wordt met kaliumhydroxide in plaats van met natriumhydroxide, zoals bij harde zeep.

Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Groene zeep heeft de naam een bijzonder goede ontvetter te zijn. Het wordt gebruikt om bijvoorbeeld met smeerolie vervuilde handen schoon te krijgen, maar ook bij het verwijderen van hardnekkige (vet)vlekken uit stoffen. Veel moderne synthetische oppervlakte-actieve stoffen hebben echter een aanmerkelijk groter vetoplossend vermogen dan zeep.

Groene zeep is meestal niet geparfumeerd en heeft daardoor de kenmerkende eigen zeepgeur, die niet door iedereen gewaardeerd wordt, terwijl anderen ingenomen zijn met de door hen als ouderwets omschreven geur en deze met "schoon" associëren.

Goed voor het milieu?[bewerken | brontekst bewerken]

In de moderne groene zeep zitten vaak chemicaliën die niet goed zijn voor water, flora of fauna. Sommige producenten voegen geen minerale olie of petrochemische ingrediënten toe aan de zeep. Groene zeep kan wellicht als minder slecht worden omgeschreven dan andere, meer schadelijke schoonmaakmiddelen.^[bron?] De bewering dat groene zeep bijna 100 % biologisch afbreekbaar is, betekent niet zoveel omdat de EU wetgeving voorschrijft dat alle schoonmaakmiddelen biologisch afbreekbaar moeten zijn.^[bron?]